Astor, onze stoere man, maar met zijn peperkoeken hart! Natuurlijk heeft hij ervan genoten: exclusieve aandacht van mama, een voetbalkampje, spelen bij vriendjes zonder dat hij het enthousiasme van zijn zus moet proberen te overtreffen. Hij werd er zowaar creatiever van: spelen met lego zonder bouwplan, want de I-pad, die moest af en toe aan de kant. Maar hoe flink hij de 12 dagen ook aanvatte, de nachten waren lang, zonder bondgenoot op de kamer om de boze dromen weg te lachen... Vooral de laatste dagen kon hij er niet meer omheen: annalou bleef té lang weg!

Een laatste groet, een laatste knuffel, een laatste afscheid en ze was weer helemaal van ons...